Cennet Papağanı Bakımı Cennet papağanları oldukça aktif, enerjik ve sürekli hareket halinde olan kuşlardır. Kemirmeyi ve çiğnemeyi sevdikleri için sürekli gözlem altında tutulmaları gerekmektedir. Bu tür, tiz bir sese sahiptir ve 32 farklı renkte cennet papağanı türü bulunmaktadır. Gördükleri ve duydukları her şeye tepki verirler ve sürekli ilgi beklerler. Cennet papağanlarının sağlıklı yaşamaları için kafeslerine yerleştirilen oyuncaklar oldukça önemlidir. Bu oyuncaklar onların zihinsel ve fiziksel aktivitelerini destekler. Ortalama yaşam süreleri yaklaşık 10 yıldır. Cennet Papağanı Üremesi Cennet papağanları geniş ve rahatça dolaşabilecekleri bir kafese ihtiyaç duyarlar. Kafesin yüksek olması ve yatay tellerle donatılması, tırmanmayı seven bu tür için idealdir. Kafesin en üst kısmına yerleştirilecek bir tünek, papağanların uyuyup dinlenmesi için uygun bir alan sağlar. Salıncak, uyuma esnasında denge kaybına neden olabileceği için tercih edilmemelidir. Cennet papağanları eğer alışırlarsa hasır yuvalarda uyumaktan zevk alırlar ve bu yuvalara dışkı yapmazlar. Yemleri günlük olarak taze konulmalıdır. Beslenmelerinde bitki tohumları, yeşil yapraklar, meyveler ve özel hazırlanmış yemler kullanılabilir. Ancak sadece hazır yemler yeterli olmayabilir, çeşitlilik sağlanmalıdır. Tüy dökme dönemlerinde yulaf verilebilir. Suları ve yemleri günlük olarak değiştirilmelidir. Kafesin temizliği de oldukça önemlidir. Teller ve taban haftada bir temizlenmeli, tabana doğal talaş yayılması temizlik açısından kolaylık sağlar. Üreme dönemlerinde ses seviyeleri artar ve daha asabi olurlar. Bu dönemde kafese yuvalık takılabilir ve içerisine talaş konulabilir. Cennet Papağanı Konuşur mu? Cennet papağanlarına ilgi gösterildiğinde az da olsa bazı kelimeleri öğrenebilirler. Ancak konuşma yetenekleri oldukça sınırlıdır ve birkaç kelimeden öteye geçemezler. Özellikle sabah saatlerinde fazla öterler. Kafesin üzeri bir bezle örtülmemelidir ve ilk zamanlarda fazla rahatsız edilmemelidir. Kafesin yeri özenle seçilmeli ve yer değiştirilmemelidir. İlk dönemlerde kafese el sokulmamalıdır. Papağan alıştıktan sonra el ile yem verilebilir. Günlük olarak mutlaka birkaç saat kafes dışında olmalıdırlar çünkü uçma ve kanat egzersizleri yapmaları gerekmektedir. Banyo yapmaktan çok zevk alırlar ve özellikle yaz aylarında kafeste bir banyoluk bulundurulmalıdır. Küçük yaştaki cennet papağanlarının evcilleştirilmesi daha kolayken, yetişkinlerin evcilleştirilmesi neredeyse imkânsız olabilir. |