Doğanın harikalarından biri de papağanların yumurtlamasıdır. Doğal ortamın sadece taklit edilerek, kafes ortamında benzer bir şekilde üretilmesi mümkündür. Ancak bu süreç, doğal ortamın tamamen yerini alamaz ve birçok zorluk barındırır. Papağan üretimi, özellikle bazı türlerde, başarı oranı düşük bir faaliyettir. Tüm şartlar kusursuz sağlansa bile, başarı ihtimali çoğunlukla düşüktür.

Üretim işlemine başlamadan önce, iyi bir çift yani dişi ve erkek papağana sahip olduğumuzdan emin olmalıyız. Bazı türlerin erkek ve dişileri arasında fiziksel farklar yoktur. Bu türler arasında İskender papağanı, eklektüs ve yeşil papağan bulunmaktadır. Bu nedenle, endoskopi ya da DNA testi ile cinsiyet tespiti oldukça önemlidir. DNA testi yaklaşık 30-40 Euro civarındadır ve test için uzun kanat tüylerinden ya da göğsünden alınan numune yurt dışına gönderilir. Endoskopi sayesinde ise papağanın cinsiyeti yanı sıra üretkenliği hakkında da bilgi edinilebilir. Ancak, ülkemizde bu tür cerrahi müdahaleyi uygulayabilecek veteriner hekim ve materyaller sınırlıdır.

Papağan üretiminde çiftleştirme için seçilenlerin sağlık durumlarına çok dikkat edilmelidir. Herhangi bir tereddüt olmamalıdır. Çiftleştirme amacıyla yeni bir papağan alındığında, yaklaşık 30 gün karantina uygulanması gereklidir. Karantina uygulanmazsa, iki papağanı da kaybetme riski bulunur. Özellikle karantinaya alınan papağanın dışkısı, gözlerinin parlaklığı, hareketliliği, yemesi ve nefes alışverişi gibi faktörler dikkatlice gözlemlenmelidir. Karantinadaki papağanların sağlıklı olduğuna emin olunursa, iki papağan aynı oda içerisinde, fakat farklı kafeslerde ve uzak mesafede bir süre tutulmalıdır. Belli bir süre sonra aralarındaki mesafeleri azaltarak kafesleri yan yana getirebilirsiniz. Bu dönemde çiftleri dikkatlice gözlemlemelisiniz. Eğer papağanlarda agresif tavırlar varsa, çiftlerin uyumsuz olduğuna karar verilir ve başka bir eşle aynı süreç tekrarlanır. Çiftlerin uyumlu olduğunu, birbirlerine yiyecek veriyorlarsa, kaşıyorlarsa, tellerin arasında öpüşüyorsa ve agresif tavırları yoksa anlayabilirsiniz. Bu durumda çiftleşme için sonraki aşamaya geçilebilir.

İkinci aşamada papağanlar aynı kafese alınır. Papağanlar kafeslere yerleştirildikten sonra kesinlikle el sürülmemelidir. Önemli olan, papağanların kimsenin olmadığı bir yere yerleştirilmesidir. Yapmanız gereken sadece su değişimi, kafes temizliği ve yem değişimidir. Ayrıca, her gün aynı saatte tek bir kişi bu işlemi yapmalıdır. Papağanların yuvasını kontrol etmek istiyorsanız, bunu yuva içerisine koyabileceğiniz bir mikro kamera ile yapabilirsiniz. Devamlı olarak papağanlar rahatsız edilirse yumurtlama yapmazlar. Papağan üretiminde kuluçka süresi küçük papağanlarda 18-20 gün, orta boylarda 21-25 gün, büyük olanlarda 21-25 ve bazen 26-28 gündür. Dişi papağanlar, en son yumurtalarını yaptıktan sonra kuluçkaya yatarlar. Kuluçka süresinden sonra yavrular yumurtadan çıkmaya başlar. Bunu yuva içerisinden gelen sesleri takip ederek anlayabilirsiniz. Yavrulardan sonra çiftler dikkatlice izlenmelidir. Eğer yavruları beslemiyorsa, iki gün kadar beklenmelidir. Beslemeye başlamazsa yuvadan alarak elle beslemelisiniz. Bu en son çaredir. Elle beslenen papağanlar ileride davranış bozukluğu sergiler ve hastalıklara açık hale gelirler. Ayrıca, büyük papağan türlerinin yavruları aylarca sürecek olan bir süreçte tüylenir, yuvasından dışarı çıkar, yemek yeme, tünekte durma ve uçma gibi denemelere başlarlar.